ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ

Μήδεια, Ανατολική Θράκη, Οκτώβριος 1922. Όλοι μιλούσαν για πόλεμο, μα κανείς δεν ήθελε να το πιστέψει. Χωρίς να το ξέρουν, οι κάτοικοι ήταν εγκλωβισμένοι στη δίνη γεγονότων που θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή τους. Η Ερμιόνη και η Νίκη σχεδίαζαν το μέλλον τους. Μα όλα έμελλε σύντομα να αλλάξουν… «Έρχονται οι Τσέτες! Γρήγορα, μαζέψτε τα!» ακούστηκαν οι καβαλάρηδες εκείνο το βράδυ. Το καραβάνι των ξεριζωμένων ξεκίνησε στο συρφετό της νύχτας. Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Δράμα, οι πρώτες πόλεις που θα τους υποδεχτούν για να στεγάσουν μέσα σε χαλάσματα τα συντρίμμια μιας ολόκληρης ζωής. Η Ερμιόνη και η Νίκη θα δοκιμαστούν. Καθεμιά θα επιλέξει ένα διαφορετικό μονοπάτι. Η Ερμιόνη, στο κρεβάτι του νοσοκομείου, παλεύοντας να κρατηθεί στη ζωή, θα προσπαθήσει να προχωρήσει μπροστά αποφασίζοντας πως πρέπει να ζήσει. Η Νίκη, από την άλλη, δεν θα αντέξει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το Σπίτι της Γοητείας στα Λαδάδικα θα της προσφέρει όλα όσα ποθεί με αντίτιμο το ίδιο της το κορμί, μα εκείνη θα προσπαθήσει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της. Δυο γυναίκες που πάλεψαν να μείνουν όρθιες. Καθεμιά με τον δικό της τρόπο, καθεμιά με τον έρωτα να ορίζει αλλιώς τα βήματά της. Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος; Η ευτυχία είναι στιγμές και εξαρτάται μόνο από μας αν θα τη βρούμε και αν θα τη ζήσουμε.