Κοπεγχάγη, 1968. Η Λίζε, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών, κατατρύχεται από ασώματες μορφές και φωνές που σταδιακά γίνονται όλο και πιο επίμονες και βασανιστικές. Εί ναι σίγουρη ότι ο σύζυγός της, ο οποίος την απατά κατ’ εξακολούθηση, θα την εγκαταλείψει με τον σκληρότερο τρόπο. Πιστεύει ότι τα παιδιά της την απεχθάνονται. Πάνω απ’ όλα, φοβάται ότι δε θα ξαναγράψει ποτέ. Καθώς όμως βυθίζεται στον κόσμο των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και των χαπιών, αρχίζει να αναρωτιέται: είναι πράγματι η τρέλα κάτι που την απειλεί ή μήπως της προσφέρει ένα είδος ελευθερίας;
Τα «Πρόσωπα» είναι το καθηλωτικό μυθιστόρημα μιας γυναίκας που ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού, αποτυπωμένο, από τη συγγραφέα της Τριλογίας της Κοπεγχάγης, με όλη τη ζωντάνια της βιωμένης εμπειρίας.
«Η Ντιτλέουσεν εξερευνά με εκπληκτικό τρόπο την εμπειρία της Λίζε: από τη δική της σκοπιά, η τρέλα μπορεί να είναι διασκεδαστική, ήπια, ασφαλής και πολύ πιο διαφωτιστική από την “πραγματικότητα” την οποία πασχίζει να αποφύγει».
The New York Times
«Η γραφή της Ντιτλέουσεν είναι συγκινητικά ανθρώπινη. Γνωρίζει τη σκληρή επινοητικότητα του μυαλού να προσαρμόζει τον πόνο στους χειρότερους φόβους μας. Ως συγγραφέας, η ηρωίδα της η Λίζε αναγνωρίζει ότι το αντίθετο του φόβου δεν είναι η ευτυχία, αλλά η ελπίδα, η ελπίδα που την ένιωθε στο σώμα της “με τη μορφή τρυφερών, μελωδικών φράσεων”».
The Guardian