αληthεια, τεύχος 11-12 (Άνοιξη 2024)

Στη σχέση µας µε τα πράγµατα, όπως αυτή συγκροτείται διά της οδού της όρασης και διατάσσεται στις µορφές της αναπαράστασης, κάτι ξεγλιστρά, περνά, µεταδίδεται από επίπεδο σε επίπεδο, διαφεύγοντας πάντα σε κάποιον βαθµό – αυτό ακριβώς ονοµάζεται βλέµµα. – ΖΑΚ ΛΑΚΑΝ
Ο Λακάν πλέκει το εγκώµιο του Φρόυντ, που κατάφερε να γίνει «πειθήνιος στην υστερική». Θα ήθελα να µπορώ και εγώ να συγχαρώ τους ασκούντες σήµερα την ψυχανάλυση γιατί θα είχαν καταφέρει να γίνουν «πειθήνιοι στα τρανς άτοµα». Ισχύει όµως αυτό; – ΖΑΚ-ΑΛΑΙΝ ΜΙΛΛΕΡ
Ο Λακάν διευκρινίζει ότι «είναι αδύνατον να δώσουµε ένα νόηµα, εννοώ νόηµα αναλυτικό, στους όρους άρρεν και θήλυ»… Δεν παραλείπει ότι «το είναι του σώµατος, βέβαια, είναι έµφυλο», αλλά, όταν πρόκειται για την εµφυλοποίηση του οµιλ-όντος, θεωρεί ότι αυτό είναι δευτερεύον, γιατί η εµφυλοποίηση απορρέει καταρχήν από γεγονότα λόγου. – ΖΑΝ-ΚΛΩΝΤ ΜΑΛΒΑΛ
Ο Πανόφσκι αίρει το προνόµιο του λόγου, όχι για να διακηρύξει την αυτονοµία του σύµπαντος των πλαστικών µορφών, αλλά για να περιγράψει τη συνθετότητα των σχέσεών τους: διατοµή, ισοµορφισµός, µεταµόρφωση, µετάφραση, µεταγραφή• εν συντοµία όλη αυτή η βοστρύχωση του ορατού και του λεκτού που χαρακτηρίζει έναν πολιτισµό. – ΜΙΣΕΛ ΦΟΥΚΩ
Ακόµα και κάποιες από τις πλέον τεκµηριωτικές φωτογραφίες […] τις διαπερνά «η πνοή του ενδεχοµενικού» όπως εύστοχα είπε ο Αντρέ Μπρετόν. – ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΑΛΛΟΑ
Θα µπορούσαµε να πούµε πως οι ευαίσθητες οθόνες του Αλαίν Φλεσέρ αποτελούν τον τόπο της συµβαντικής επιφάνισης του µη-υπάρχοντος. – ΒΙΚΗ ΣΚΟΥΜΠΗ