ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, Β΄ ΤΟΜΟΣ

Είναι γνωστό ότι οι ακμαία ελληνική παροικία, της Αλεξάνδρειας, ανέδειξε τον κορυφαίο ποιητή, τον Κ. Π. Καβάφη, καθώς και σημαντικούς πεζογράφους, όπως τον Στρατή Τσίρκα,και κριτικούς λογοτεχνίας, όπως τον Δημητρό Ζαχαριάδη ή τον Τίμο Μαλάνο. Ωστόσο, κατά τους δύο τελευταίους αιώνες (κυρίως στα χρόνια του Καβάφη μέχρι τη μεγάλη «έξοδο» των Ελλήνων από την Αίγυπτο) πολλοι λόγιοι, λογοτέχνες, εκδότες και άλλοι άνθρωποι των γραμμάτων που έζησαν και δημιούργησαν στη γη του Νείλου, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι πολύ λίγο γνωστοί ή σχεδόν άγνωστοι και ξεχασμένοι. Είναι καιρός η παραμελημένη γραμματειακή παραγωγή των Αιγυπτιωτών να απασχολήσει πιο συστηματικά τη σύγχρονη έρευνα, για να αναδειχθούν ευκρινέστερα οι ιδιαιτερότητες, η πολυσύνθετη εικόνα της και η συμβολή της στην πανελλήνια λογοτεχνία.

Ανάμεσα σ’ άλλα, θα μπορούσαν να σταθμιστούν πληρέστερα η σχέση του Καβάφη με τον αλεξανδρινό περίγυρο, η στάση της αλεξανδρινής κριτικής απέναντι στην πρόκληση της καβαφικής ποίησης, και η αξιοποίηση του καβαφικού παραδείγματος από νεότερους αιγυπτιώτες λογοτέχνες. Επίσης, να διερευνηθεί καλύτερα η στάση των Αιγυπτιωτών απέναντι στον κόσμο και τον πολιτισμό της Αιγύπτου, ώστε να διορθωθεί ένας μύθος που έχει επικρατήσει εδώ και χρόνια, ότι δηλαδή οι Αιγυπτιώτες δεν άντλησαν εμπνεύσεις από τον αιγυπτιακό χώρο ή ότι αδιαφόρησαν απέναντι στην ιστορία, τα ήθη και τα προβλήματα των γηγενών και των φελάχων. Μόνον έτσι θα γίνει κατανοητή η θέση του Καβάφη στα αιγυπτιώτικα γράμματα και παράλληλα θα φωτιστούν πτυχές της αιγυπτιώτικης λογοτεχνίας.

Στην παρούσα δίτομη Ανθολογία περιλαμβάνονται έμμετρα και πεζά κείμενα συγγραφέων που γεννήθηκαν και έζησαν στην Αίγυπτο μόνιμα ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά και λογοτεχνών που εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσκαιρα ή και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, από τα μέσα του 19ου αιώνα ώς τα πιο πρόσφατα χρόνια. Τα κείμενα αντιπροσωπεύουν, επίσης, ένα ευρύ φάσμα γλωσσικών επιλογών, από τον αρχαϊσμό ώς τον ριζοσπαστικό δημοτικισμό και τη χρήση νεοελληνικών ιδιωμάτων, καθώς και αρκετά μεγάλη ειδολογική ποικιλία (ποιήματα, διηγήματα, αποσπάσματα από μυθιστορήματα ή και θεατρικά έργα, μαρτυρίες, βιωματικά και άλλα αφηγήματα και δείγματα λογοτεχνικής κριτικής).

Η Ανθολογία συμπληρώνεται με ένα επιτασσόμενο στον δεύτερο τόμο της ογκώδες αλλά επιλεκτικό Γλωσσάρι, που περιλαμβάνει και όσα κύρια ονόματα κρίθηκε πως έπρεπε να προσδιοριστούν ή/και να ερμηνευθούν.