Από την προϊστορία έως τους μεσογειακούς πολιτισμούς, ο συγγραφέας μάς καλεί να ανακαλύψουμε την έννοια του θείου στους κυνηγούς της Παλαιολιθικής περιόδου, στις εδραίες κοινότητες της Νεολιθικής περιόδου, στις αυτοκρατορίες της Ανατολής, στις ελληνικές πόλεις. Το βάρος πέφτει στην «ελληνική εξαίρεση», γιατί η αρχαία ελληνική θρησκεία έχει διπλή καταγωγή, ινδοευρωπαϊκή και αιγαιακή.
Τίποτε δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς αναφορά στην εξέλιξη των υλικών βάσεων της κοινωνίας, των κοινωνικών σχέσεων και των μορφών εξουσίας. Η ιστορία τους εξηγεί τις ρήξεις και τις συνέχειες ανάμεσα στις θρησκείες των μεγάλων αυτοκρατοριών της Εποχής του Χαλκού και την αρχαία ελληνική θρησκεία, που ενσωματώνει άλλες δομές, χαρακτηριστικές της οργάνωσης κατά φυλές και μιας ιδιόμορφης γλώσσας.
Λαμπρή σύνθεση ευρύτατων γνώσεων και στοχασμού που ωρίμαζε για καιρό, τούτο το έργο του Πιερ Λεβέκ ρίχνει καινούριο φως στην ιστορία των αρχαίων πολιτισμών, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ορισμένες ειδικές μορφές του θρησκευτικού φαινομένου: έρωτες των Θεαινών-Μητέρων με ταύρους, ιερογαμίες, θεοί-ήρωες, λατρεία των νεκρών, θεοποίηση των ζώων.