Ο συλλογικός αυτός τόμος συνοψίζει τη μέχρι σήμερα ελληνική εμπειρία σχετικά με τις εκπαιδευτικές παρεμβάσεις προσέγγισης της πολιτισμικής κληρονομιάς από παιδιά και έφηβους και συζητά βασικές προκλήσεις για το μέλλον. Οι έννοιες της εμπειρίας και της ερμηνείας ως βασικών συνιστωσών της εκπαιδευτικής αξιοποίησης χώρων πολιτισμικής αναφοράς (αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, ιστορικό τοπίο), καθώς και τα διαφορετικά πολιτισμικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται εκπαιδευτικά (εκθέσεις, προγράμματα, εκπαιδευτικό υλικό, εφαρμογές νέων τεχνολογιών) αναλύονται σε θεωρητικό επίπεδο και παρουσιάζονται πρακτικές εφαρμογές από την ελληνική πραγματικότητα.
Τα κεφάλαια του παρόντος τόμου, γραμμένα από πανεπιστημιακούς και ειδικούς που εργάζονται σε πολιτισμικούς φορείς (αρχαιολόγοι, ιστορικοί, εκπαιδευτικοί, μουσειοπαιδαγωγοί, μουσειολόγοι), οριοθετούν ένα πλαίσιο συζήτησης για τη μουσειοπαιδαγωγική στις απαρχές του 21ου αιώνα.