Στην άκρη άκρη των λέξεων, στην αρχή ή στο τέλος μιας ιστορίας, είναι ένα μικρό σπιτάκι ολομόναχο. Εκεί μένει ο ποιητής των παραμυθιών. Αυτός που παίρνει τις αλήθειες και τους βάζει ρούχα παραμυθένια.
Μια βραδιά χάθηκα κι εγώ στο δάσος μιας ιστορίας και προσπαθώντας να βγω, βρέθηκα στο σπιτάκι του. Χτύπησα την πόρτα του και με καλοδέχτηκε. Τι σπίτι! Παραμυθένια ομορφιά! Με έβαλε να κοιμηθώ σε ένα στρώμα από λέξεις.
Το πρωί όταν ξύπνησα, ανάλαφρη και σαν να είχα ξαναγεννηθεί, τον ευχαρίστησα και εκείνος με κέρασε πέντε έξι, έξι εφτά, εφτά οχτώ…ιστορίες για πρωινό. Κι εγώ μαζί σας θα τις μοιραστώ.
Αυτό το βιβλίο είναι ένα στρώμα από λέξεις που σαν μαγικό χαλί μάς ταξιδεύει.
“Η Φραγκούλη μιλά απλά, με την απλότητα ενός παιδιού και έτσι καταφέρνει όχι μόνο να ευαισθητοποιήσει τον ανήλικο αναγνώστη της και να τον συμφιλιώσει με τον φόβο του πως αν ονειρεύεται δε θα μεγαλώσει, αλλά και επίσης με τον ενήλικο που του υπενθυμίζει πως ο τρόπος που έβλεπε κάποτε τη ζωή του παραμένει άξιος και τον προτρέπει να επιστρέψει σε αυτόν. Το τελευταίο της αυτό βιβλίο είναι μια συλλογή διηγημάτων όπου το ρεαλιστικό φλερτάρει με τον φανταστικό, η έκπληξη του απρόοπτου γίνεται σύμβολο ιδεολογικά φορτισμένο – ένα ψάθινο καπέλο, για παράδειγμα, φέρνει το καλοκαίρι μέσα στο καταχείμωνο· ο χαμένος χρόνος αποδεικνύεται φύλακας των αναμνήσεων· μια ελιά μέσα στο πέλαγο θα αποδείξει πως το παιδικό όνειρο ακολουθεί πάντα τα χνάρια της ενήλικης ζωής μας.”
Μάνος Κοντολέων – fractalart
“Οι δέκα ιστορίες φυτρώνουν πάνω σε ένα στρώμα από λέξεις. Το στρώμα αυτό βρίσκεται σε ένα μικρό, ολομόναχο σπίτι όπου μένει ο ποιητής των παραμυθιών. Αυτός παίρνει τις αλήθειες και τις κάνει πιο αληθινές. Αυτός είναι που κέρασε τις ιστορίες του στη συγγραφέα κι εκείνη αποφάσισε πως “ό,τι μας αρέσει να μην το κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας, να το μοιραζόμαστε.” […] Καλοφτιαγμένες ιστορίες, με μια αίσθηση παλιού, σα να τις ακούς από τη γιαγιά κάτω από τη μουριά το καλοκαίρι, πλάι στο παλιό τζάκι το χειμώνα. Ιστορίες καλοκαιρινές, ανοιξιάτικες, χειμερινές, για κάθε στιγμή. Για καληνύχτα ή για μεσημεριανή σιέστα. Για φιλαναγνωστική απόλαυση αλλά και όμορφο προβληματισμό πάνω στους ανθρώπους, τα όνειρα, τις μνήμες, τα ταξίδια, τις υψηλές στιγμές τους. Χωρίς ηλικιακό περιορισμό.”
Απόστολος Πάππος – elniplex
“Ένα βιβλίο ταξίδι, γεμάτο λέξεις που κατάφεραν να πετάξουν με ένα μαγικό χαλί κατευθείαν στην καρδιά κι εκεί ρίζωσαν και βλάστησαν κι αναπόλησαν και σχημάτισαν χίλιες δύο άλλες εικόνες από εκείνες που είπαν στην αρχή. Και γέμισε η ψυχή φως και καλοσύνη κι αγάπη και σκέψεις για όλα όσα φέρνει ο καιρός κι ο χρόνος. Λόγος που ρέει, εικόνες που μένουν, θύμησες και λόγια που κανένας δεν θέλει να ξεχάσει.”
Ελένη Μπετεινάκη – cretalive.gr