Τον Αλέξη τον απασχολούν πολλά. Τον απασχολεί η λέξη που είπε εκείνη τη φορά ο Πέτρος, το τηλέφωνο που δε σταµατά να χτυπά, η µαρµελάδα από µούρα, το άλογο και το παιδί, το λευκό στα κόκκινα σηµειωµατάρια της Αντιγόνης και αυτό που δεν πρέπει να σκέφτεται. Τον απασχολεί επίσης η Μαρίσα, τα µάτια της που λένε αυτό και το άλλο, ο λαιµός της που κάνει χώρο στον ήλιο να καθίσει. Πιο πολύ, όµως, τον απασχολεί το τέταρτο βιβλίο της Κ. Παπαδάκου που δε λέει να εκδοθεί.
Ο Αλέξης θα τρέξει, θα διερευνήσει, θα ταξιδέψει µε τρένα, λεωφορεία και καράβια, για να βρει µια άκρη. Μαζί του ο Πέτρος, που δεν αντέχεται πια, και η Μαρίσα, που δε λέει αυτά που εκείνος περιµένει. Ο Αλέξης δε θα σταµατήσει µέχρι να βρει µια απάντηση και µέχρι να βρει όλες τις απαντήσεις.
«Το βιβλίο αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο αγαπημένα μου εφηβικά μυθιστορήματα. Από την πρώτη κιόλας γραμμή μας ρίχνει ένα ωραίο δόλωμα: Θα σου πω τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Σε όποια ηλικία και να είναι ο αναγνώστης, η λέξη «εξαφάνιση» αμέσως τον ιντριγκάρει. Ποιο είναι το πρόσωπο που εξαφανίστηκε και ποιος ο ήρωας που το αναζητεί;
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση διαρκεί μέχρι το τέταρτο κεφάλαιο όπου καταλαβαίνουμε και τον σκοπό που εξυπηρετούσε. Το γεγονός ότι ο Αλέξης ψάχνει την αγαπημένη του συγγραφέα επειδή αγωνιά για το πότε θα κυκλοφορήσει το επόμενό της βιβλίο, σίγουρα είναι κάτι με το οποίο μπορώ να ταυτιστώ κι ας μην έχω –ακόμα– ταξιδέψει μ΄ αεροπλάνα και βαπόρια για να κάνω stalking σε έναν από τους συγγραφείς που λατρεύω. Προσθέστε και το γεγονός ότι το όνομα της Κ. Παπαδάκου από την αρχή με παρέπεμπε στη δική μου αγαπημένη και επίσης μυστηριώδη J.K.Rowling και θα καταλάβετε γιατί αγαπώ αυτή την ιστορία.»
https://pouablogaki.wordpress.com/2021/09/25/η-εξαφάνιση-της-κ-παπαδάκου-και-τι-έγιν/