Η οργή του Bιττγκενστάιν

Αν θέλουμε να επιβιώσει ο πολιτισμός μας, πρέπει να ξεπεράσουμε την προκατάληψη ότι οφείλουμε υποχρεωτικά σεβασμό στους μεγάλους άνδρες. Καρλ Πόππερ Οι κακοί φιλόσοφοι είναι σαν τους κακούς σπιτονοικοκύρηδες. Και δουλειά μου είναι να τους αφήσω άνεργους. Λούντβιχ Βιττγκενστάιν 5 Οκτωβρίου 1946. Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Κέμπριτζ, ο Λούντβιχ Βιττγκενστάιν και ο Καρλ Πόππερ έρχονται αντιμέτωποι για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή τους. Η βίαιη αντιπαράθεσή τους γίνεται θρύλος, καθώς φήμες ότι οι δύο φιλόσοφοι ήρθαν στα χέρια κραδαίνοντας πυρωμένες μασιές του τζακιού κάνουν το γύρο του κόσμου. Τι όμως πράγματι συνέβη μέσα σ’ εκείνα τα δέκα λεπτά παραμένει ακόμη αμφιλεγόμενο. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Πόππερ, καταγράφοντας τη δική του εκδοχή για το περιστατικό, παρουσίασε τον εαυτό του ως νικητή. Ωστόσο, ο καθένας από τους αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου φαίνεται να θυμάται διαφορετικά τα γεγονότα. Ποια είναι η αλήθεια; Και τι μας λέει η έκβαση αυτής της σύντομης συνάντησης για τις δύο αυτές προσωπικότητες, για τη σύγχρονη φιλοσοφία και για τη διαφορά μεταξύ φιλοσοφικών προβλημάτων και απλών γρίφων; Η οργή του Βιττγκενστάιν είναι ένα συναρπαστικό μείγμα φιλοσοφίας, ιστορίας, βιογραφίας και ρεπορτάζ. Πραγματεύεται ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων, από το ποια είναι η κοινωνική θέση των «αφομοιωμένων» Εβραίων στη Βιέννη του τέλους του 19ου αιώνα, μέχρι το τι συμβαίνει στην ανθρώπινη μνήμη υπό συνθήκες πίεσης. Μας ξεναγεί επίσης στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και μας συστήνει την εκκεντρική ομάδα φιλοσόφων του – συμπεριλαμβανομένου του Μπέρτραντ Ράσσελ, που έπαιξε ρόλο διαιτητή στο συγκεκριμένο επεισόδιο. Πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι οι ίδιοι οι δύο στοχαστές, υπερήφανοι, ευέξαπτοι, μνημειώδεις, και, όπως φαίνεται, πάντα έτοιμοι για καβγά. Ο David Edmonds και ο John Eidinow είναι βραβευμένοι δημοσιογράφοι του BBC. «Η οργή του Βιττγκενστάιν» (2001) είναι το πρώτο τους βιβλίο, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Το 2003 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο τους, με τίτλο «Bobby Fischer Goes to War: The true story of how the Soviets lost the most extraordinary chess match on all time». Μια συνάντηση που μοιάζει με παρτίδα πόκερ. Μόνο που οι παίκτες δεν κρατούν την ψυχραιμία τους…Ένα συναρπαστικό βιβλίο μικροϊστορίας με αφορμή μια διάλεξη στο Κέμπριτζ: Υπάρχει φιλοσοφικό πρόβλημα; Εκτός από φιλοσοφικό πρόβλημα, υποστηρίζουν οι συγγραφείς του «Η οργή του Βιττγκενστάιν», υπάρχει και πρόβλημα επικοινωνίας… Falter Stadtzeitung Wien Ο Βιττγκενστάιν εναντίον της «Ανοικτής κοινωνίας» του Καρλ Πόππερ ή πώς ένα ποντίκι έγινε λύκος. «Πόσο νεκρός είναι ο Βιττγκενστάιν;» αναρωτιέται ο Πόππερ, προκαλώντας την οργή του συναδέλφου του. Η αίθουσα του Κέμπριτζ γίνεται πεδίο μάχης… ή τραπέζι με πράσινη τσόχα. Ή σκηνικό γουέστερν: το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να τιτλοφορείται «Το τρένο θα σφυρίξει δυο φορές στο Κέμπριτζ»… Abendzeitung Οι συγγραφείς του βιβλίου καταφέρνουν να φέρουν στο φως την ιστορική-βιογραφική, την αστυνομική και την καθαρά φιλοσοφική πλευρά μιας σχεδόν απίστευτης ιστορίας… Τιμ Χολτ, New York Times Το παιγνιώδες χρονικό μιας θρυλικής μονομαχίας […] που φέρνει στο φως τις ιδιοτροπίες, τα καπρίτσια αλλά και τη διάνοια δύο διάσημων φιλοσόφων. Frankfurter Algemeine Μια γρήγορη, συναρπαστική και πολύ αστεία ιστορία. Μπράιαν Μόρτον, Sunday Herald Οι συγγραφείς κάνουν σπουδαία δουλειά, ξεσκεπάζοντας τις κρυφές αντιπάθειες δύο Βιεννέζων Εβραίων, πολύ διαφορετικής καταγωγής και φιλοσοφικών τάσεων. Τζον Γουόλς, Independent Με αφορμή τη «μυθική» αντιπαράθεση, έρχονται στο φως τα τι και τα γιατί των δύο φιλοσόφων, σ’ ένα από τα πιο διασκεδαστικά και συνάμα βαθυστόχαστα βιβλία της χρονιάς. Πυκνό και εξαιρετικά καλογραμμένο! Publishers Weekly