Όταν ήταν µικρή, η µητέρα της, για να την παρηγορήσει για τον θάνατο του αγαπηµένου της πατέρα, διηγήθηκε στην Μπλάνκα ένα παραµύθι για κάποιον πανίσχυρο αυτοκράτορα που κάλεσε τους σοφούς και τους ζήτησε µια φράση που να ισχύει για όλες τις πιθανές καταστάσεις. Έπειτα από διαβουλεύσεις µηνών, οι σοφοί παρουσιάστηκαν ενώπιον του αυτοκράτορα µε µια πρόταση: «Θα περάσει κι αυτό». Και η µητέρα της πρόσθεσε: «Ο πόνος και η λύπη θα περάσουν, όπως περνούν η χαρά και η ευτυχία». Τώρα είναι η µητέρα της Μπλάνκα που έχει πεθάνει. Το βιβλίο αυτό µιλά για την οδύνη της απώλειας, για τον σπαραγµό της απουσίας. Όµως απέναντι σ’ αυτή την οδύνη στέκονται οι µνήµες απ’ όσα έζησε και απ’ όσα έµαθε, και η ζωή επαναβεβαιώνεται µε δύναµη µέσα από το σεξ, τους άντρες, τις φίλες, τα παιδιά. «Η ελαφρότητα είναι µια µορφή φινέτσας. Το να ζεις µε ελαφρότητα και χαρά είναι πάρα πολύ δύσκολο» λέει η Μπλάνκα.
«Ένα βιβλίο ηλιόλουστο και βαθύ, το βιβλίο που αγαπήσαµε αυτό το καλοκαίρι…» Elle
«Συµπύκνωση συγκίνησης και εξυπνάδας. Υπέροχο!» Marie Claire
«Απόµακροχιούµορ και ωµήκοµψότητα». Le Journal du Dimanche
«Ένα λογοτεχνικό τσουνάµι… µια σαγηνευτική φωνή, µια ορµητική γεύση ζωής». ARA
«Το µυστικό αυτού του σύντοµου και εξαιρετικά έντονου µυθιστορήµατος βρίσκεται στην ανάδειξη αυτής της συνείδησης, που βρέθηκε ξαφνικά έκπτωτη από τον Παράδεισο». Domingo Rόdenas de Moxa, El Periόdico
«Ένα βιβλίο κοµψής σοφίας». Harper’s Bazaar
«Μια συγκινητική διακήρυξη αγάπης στη χαµένη µητέρα, µια ακροβασία πάνω σε τεντωµένο σκοινί ανάµεσα στην ελαφρότητα και στην τραγωδία». De Standaard
«Εκθαµβωτική, διαυγής, οδυνηρή µνήµη αποχαιρετισµού». Xουάν Μαρσέ