Ο Διόνυσος αποτελεί ακόμα και στις μέρες μας μία από τις πιο αγαπητές μορφές της ελληνικής μυθολογίας. Είναι ο γνωστός σε όλους αρχαίος θεός της έκστασης, του κρασιού και του θεάτρου. Κι όμως, για τους αρχαίους Έλληνες, και δη τους πολίτες της κλασικής Αθήνας, αντιπροσώπευε πολλά περισσότερα. Μια πρόχειρη ματιά στην αρχαία εικονογραφία αρκεί για να διαπιστώσει κανείς τον αναπάντεχο πλούτο των ποικίλων εκφάνσεων του διονυσιακού σύμπαντος. Ειδικά τα αγγεία, συνδεδεμένα καθώς ήταν με όλο το φάσμα της καθημερινότητας, αλλά και με κρίσιμες στιγμές στη ζωή του ατόμου, της οικογένειας και της πόλης (τελετές ενηλικίωσης, ταφικά έθιμα κτλ.), αποκαλύπτουν το πανόραμα ενός κόσμου στενά συνυφασμένου με όλες τις πτυχές του ατομικού και κοινωνικού βίου. Πρόκειται για έναν κόσμο οριακό, μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, όπου, χάρη στον διαμεσολαβητικό ρόλο μορφών όπως οι σάτυροι, πραγματωνόταν, θα λέγαμε, ένα είδος άμεσης επικοινωνίας με έναν θεό που εμφανιζόταν ως εγγυητής της ατομικής και συλλογικής ευδαιμονίας.
Η Κορνέλια Ίσλερ-Κέρενυι (Cornelia Isler- Kerényi) γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1942 και μεγάλωσε στην Ελβετία, όπου ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε κλασική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στο οποίο ανακηρύχθηκε διδάκτορας το 1969, με τη διατριβή Nike. Der Typus der laufenden Flügelfrau in archaischer Zeit. Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές στη Σικελία και στην Ελλάδα κι έχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ελβετίας και της Ιταλίας. Κύριο πεδίο της έρευνάς της αποτελεί η αρχαία εικονογραφία, ιδίως των αγγείων, την οποία προσεγγίζει ως φορέα μιας σημαντικής, αν και ουσιαστικά ανεξερεύνητης, παρακαταθήκης για το αρχαίο ελληνικό θρησκευτικό σύμπαν. Έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της έρευνάς της στον Διόνυσο και τον κόσμο του, που αποτέλεσαν και το αντικείμενο ορισμένων από τις κυριότερες δημοσιεύσεις της: Civilizing Violence. Satyrs on 6th-Century Greek Vases (2004), Dionysos in Archaic Greece. An Understanding through Images (2006), Dionysos in Classical Athens. An Understanding through Images (2015).