Ορεινή Μπόβα, Καλαβρία, 1946. Η κόρη του Αριστείδη Ιωακειμίδη, Αντονέλλα, θέλοντας να ξεφύγει από το βάρος που νιώθει για τη στάση του πατέρα της, εγκαταλείπει οριστικά την Ελλάδα ακολουθώντας τον σύζυγό της Αναστάζιο Αντριότι στην πατρίδα του, την Κάτω Ιταλία.
Η ελληνόφωνη Καλαβρία την καλοδέχεται. Η νεαρή κοπέλα γοητεύεται από την ειδυλλιακή ύπαιθρο, τους ανθρώπους της, τις μνήμες τους, αλλά και την ιστορία της αλλοτινής Μεγάλης Ελλάδας. Ωστόσο, το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με τις πληγές που άφησε η αγριότητα του Μουσολίνι: την απόλυτη φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση, κοινωνική αδικία. Εργαζόμενοι σκληρά, το 1960 αποκτούν το πανδοχείο «Magna Grecia», ανακουφίζοντας εν μέρει την κακοπαθημένη ζωή τους.
Ρήγιο, Καλαβρία, 1995. Πρωτοπόρα και δυναμική, η Αντονέλλα αποφασίζει να περάσει το γέρμα της ζωής της στο πανδοχείο με μια παρέα συνομηλίκων της. Οι ζωές τους γίνονται μέρος της δικής της ζωής και οι ξεχωριστές ιστορίες όλων μπλέκονται σε μια ασίγαστη επιθυμία για λύτρωση.
Ένα μυθιστόρημα δυνατών συγκινήσεων για τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, εμπνευσμένο από τη μακραίωνη ιστορία και τη σαγήνη του ιταλικού Νότου.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][woodmart_title color=”primary” style=”simple” woodmart_css_id=”60769b5ec60af” title=”Κριτικές” woodmart_empty_space=”” title_width=”100″ title_custom_color=”eyJwYXJhbV90eXBlIjoid29vZG1hcnRfY29sb3JwaWNrZXIiLCJjc3NfYXJncyI6eyJjb2xvciI6WyIgLndvb2RtYXJ0LXRpdGxlLWNvbnRhaW5lciJdfSwic2VsZWN0b3JfaWQiOiI2MDc2OWI1ZWM2MGFmIiwiZGF0YSI6eyJkZXNrdG9wIjoiIzFlNzNiZSJ9fQ==”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][testimonials layout=”grid” spacing=”30″ columns=”1″ stars_rating=”no”]«Πολλές φορές σε μυθιστορήματα που ασχολούνται με το χτες και το σήμερα σε μια διττή αφήγηση, κάποιο κομμάτι θα είναι πιο αδύναμο. Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα πως η συγγραφέας καταφέρνει το χτες και το σήμερα να είναι δύο σχεδόν αυτοφυείς οντότητες, καλά στερεωμένες, που έχουν και οι δύο να πουν κάτι στον αναγνώστη… η γραφή της συγγραφέως κρύβει πολλά νοήματα πίσω από τις γραμμές, γιατί μόνο μια συγγραφέας σαν την κυρία Χατζή ξέρει να περνάει αυτό που θέλει υποδόρια και σχεδόν ασυναίσθητα.»
«Με προσεγμένη λογοτεχνική αρχιτεκτονική στη γλώσσα και την πλοκή, και ολοκληρωμένες συναισθηματικές διαστάσεις των ηρώων η συγγραφέας γράφει βιβλία από αυτά που αποτελούν απτή φιλοσοφία σε εικόνες, συνειδητή ζωή και σκέψη, και τη βεβαιότητα πως το διάβασμα είναι ένας άλλος τρόπος να βρίσκεσαι κάπου. Εκεί όπου ο χρόνος το μόνο που κραυγάζει είναι να γίνεις συγκυβερνήτης σε ένα ταξίδι, σε μια αγάπη και σε συγκλονιστικές ιστορίες που ξέρουν να μετατρέπουν με επιτυχία τη φαντασία σε πραγματικότητα.»
«Η Δέσποινα Χατζή με κέρδισε ως αναγνώστρια ευθύς εξαρχής! Η εξαίρετη συγγραφέας με το συναρπαστικό λογοτεχνικό της έργο συνδυάζει την εμπνευσμένη μυθοπλασία με την ατόφια ιστορία.»