Ο πρώτος τόμος πραγματοποίησε μία ιστορική αναδρομή στη σχέση μεταξύ χρήματος, θρησκειών και κοινωνιών.
Αυτός ο δεύτερος τόμος αναζητά το πλαίσιο εμπιστοσύνης και αποτελεσματικότητας των κοινωνιών, τοποθετώντας τις αρχές της Ανατολής, όπως την απραξία και την εθιμοτυπία, απέναντι από την εξέλιξη της λογιστικής εκπαίδευσης της Δύσης, από την Αναγέννηση και έπειτα, συγκρίνοντάς τες. Οι προτεστάντες “ιπτάμενοι” Ολλανδοί και οι Αμερικάνοι “καπιταλιστές” αποτελούν τα “προϊόντα” αυτής της πνευματικής και οικονομικής επανάστασης της Δύσης, παρόμοιας της Αθήνας του 5ου αιώνα π.Χ, με κοινό σημείο για την πρόοδο τα ανοιχτά σχολεία και τις ανοιχτές αγορές.
Στη μέση του εμπορικού διαλόγου Ανατολής-Δύσης, η μικρή μας Ελλάδα.
Ανά περιόδους ακμής, η αποτελεσματικότητα των Ελλήνων προσέφερε φήμη και πλούτο στους κατοίκους της, ενώ σε περιόδους παρακμής (όπως η σημερινή), οι Έλληνες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, διατηρώντας αναποτελεσματική στάση.
Τι μπορούμε να μάθουμε τόσο από την Ανατολή όσο και από τη Δύση;
Ποιο είναι το μονοπάτι μάθησης του σημερινού περιβάλλοντος Ανατολής-Δύσης για να μεταμορφωθούμε και να θριαμβεύσουμε και πάλι;